Na prasach naszej tłoczni produkujemy dużo referencji, dla których ważnym wymaganiem jakościowym jest uzyskanie właściwej płaskości detali. Ponieważ w trakcje produkcji na narzędziu postępowym wykonywane są różne operacje, takie, jak okrawanie, dziurowanie, gięcie i tłoczenie, wymagana jest odpowiednia płaskość taśmy wchodzącej do narzędzia, przy czym dla niektórych detali taśma o płaskości bliskiej zeru nie jest właściwa, korzystniejsze jest wprowadzenie do narzędzia taśmy o określonej odchyłce płaskości. Z uwagi na tolerancję płaskości wyrobu gotowego pożądane jest uzyskanie odpowiedniej płaskości taśmy wchodzącej do narzędzia z maksymalnie zawężoną tolerancją. Stąd powstała idea prostowarki nadającej taśmie określoną płaskość utrzymaną w granicach określonej tolerancji. Parametry te powinny być zmienne, dostosowane do wymagań jakościowych i warunków obróbki danego wyrobu gotowego.
Poszukiwania odpowiedniej prostowarki na rynku zakończyły się fiaskiem, ponieważ taka prostowarka nie istnieje. Zatem postanowiliśmy stworzyć ją sami. Nasz projekt został zgłoszony do konkursu ogłoszonego przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju w ramach Działania 1.1 Projekty B+R przedsiębiorstw Poddziałanie 1.1.1 Badania przemysłowe i prace rozwojowe realizowane przez przedsiębiorstwa Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój 2014 – 2020. i został uznany za zasługujący na realizację. Projekt rozpoczął się w połowie 2018 roku.
Założeniem projektu było zbudowanie prostowarki wyposażonej w układ do pomiaru płaskości taśmy na wyjściu z prostowarki oraz stanowisko do szybkiej weryfikacji płaskości wyrobu gotowego bezpośrednio po wyjściu z narzędzia, na stanowisku roboczym. Układ pomiaru płaskości po wyjściu z prostowarki miał dawać sygnał do automatycznej regulacji prostowarki. W realizacji projektu w zakresie utworzenia układu pomiarowego a także programu do samoregulacji prostowarki bierze udział zespół Politechniki Poznańskiej.
